παλαμότμητος

-η, -ο

βοτ. (για φύλλα) αυτός που έχει σχήμα ανοιχτής παλάμης και τού οποίου οι διαιρέσεις φτάνουν ώς τη βάση τού ελάσματος, δηλ. ώς τον μίσχο.